Escorts over hun eerste boeking (deel 4)

7 juli 2021

Inmiddels alweer het vierde deel van verhalen over eerste dates van high class escorts. Een veelgelezen blog en dat vinden wij niet gek: er is geen genoeg van te krijgen. Kom maar door! Vandaag aan het woord, Charly, Carmen en Valerie.

– Verwoord door Kevin, auteur van ‘Voor jou ben ik Naomi’ (zie hier)

Charly:

Geen verrassing, ook ik was zenuwachtig voor mijn eerste date. Hoewel ik in het sollicitatiegesprek met Kirsten had lopen opscheppen over hoe ik wist dat ik gemaakt was voor deze job, begon ik aan mijzelf te twijfelen. Wat als de klant mij niet leuk vindt? Wat als hij enorm moeilijke vragen stelt en ik niet mee kom in zijn gespreksniveau? De zenuwen grepen de overhand; ik herkende mijzelf niet eens meer!

Zijn plan was gelukkig niet gecompliceerd. We zouden een terrasje pakken, daar ook wat eten en vervolgens een afsluiting bij hem thuis doen. Eigenlijk kon er niet veel misgaan. Dacht ik…

De chauffeur had mij netjes afgezet en ik zat nog geen tien minuten met de klant op het terras, of de hemel kleurde van blauw naar donkergrijs. Regen! Op zijn Nederlands werden we uit het niets verrast door Moeder Natuur. We schuilden binnen bij de eetgelegenheid, maar uiteraard had het hele terras hetzelfde idee. Daar stonden we, hutjemutje tussen allemaal mensen die net zo graag als wij van het mooie weer hadden willen genieten.

Buienradar vertelde ons – ik weet het, die hadden we eerder moeten raadplegen! – dat het voorlopig niet snel meer droog zou worden. Binnen was geen tafel meer te krijgen en hij stelde voor dat hij voor mij koken zou. Een lief gebaar, dus daar ging ik natuurlijk geen nee op zeggen. Laten we zeggen dat het een geluk bij een ongeluk was: zelden zo lekker gegeten! Inmiddels hebben we de afspraak dat steeds als we op date gaan, hij eerst voor ons kookt. Heerlijk!

Carmen:

Mijn eerste date, was niet zijn eerste date. Volgens Kirsten was het een ervaren boeker en hij was geïnteresseerd in mij niet lang nadat mijn foto’s waren geüpload. Ik vond het wel prettig dat de klant vaker escorts had geboekt, hoewel ik mij goed kan voorstellen dat nieuwe dames dat juist heel spannend zouden vinden. Voor mij was het een soort troost: als ik er niet helemaal lekker zou inzitten, zou hij me vast een beetje bijsturen. Let’s do this.

Een knappe man stond op me te wachten en even twijfelde ik of dit ‘m zou zijn. We hadden even oogcontact en hij liep direct naar me toe met uitgestoken hand. ‘Jij bent vast Carmen,’ zei hij, terwijl zijn mond een glimlach toonde. Oké, dit is mijn date? Yes!

Hij nam me mee naar een terras waar we eerst gezellig zouden babbelen, voordat we naar een restaurant zouden gaan. Ik houd wel van een terrasje, dus helemaal prima natuurlijk. Wat een stuk minder prima was, is dat de beste man met elke escort naar dit terras ging. Én daarbij komt dat iedereen hem daar kent. Kortom: echt discreet voelde het niet, er had net zo goed ‘escort’ op mijn voorhoofd kunnen staan. Zijn liefheid maakte gelukkig een heleboel goed en maakte dat ik er niet al te lang bij stilstond wat de mensen om ons heen wel niet van ons moesten denken. Ook dat is high class: het draait om hem, niet om mij.

Valerie:

Als je een date hebt in het Conservatorium in Amsterdam, dan weet je dat je klant niet voor minder gaat dan een echt high class beleving. Hij was blijkbaar wat gehaast geweest in het maken van de date, want hij zat de hele dag vol met meetings. Daardoor was er nog niet gecommuniceerd waar we elkaar zouden ontmoeten en zou ik dat pas horen als we bijna waren gearriveerd.

Bij de chauffeur in de auto kreeg ik een berichtje van Kirsten, doorgestuurd van de klant: ‘ik sta bij binnenkomst aan de linkerkant. Ze kan me herkennen aan een lichtgroene ribbroek, met okerkleurig overhemd.’ Euh… wat?

Ik las het voor en de chauffeur moest hard lachen. ‘Wauw, dan ben je denk ik een beetje overdressed,’ zei hij, doelend op mijn prachtige Ted Baker-jurkje. Ook Kirsten wist er een grapje over te maken en appte: ‘Misschien moet je hem vanavond wat over mode bijbrengen.’ Ik moest even mijn mind resetten.

In de lobby aangekomen scanden mijn ogen de ruimte opzoek naar een ribbroek. Een groene ook nog. Achter mij klonk een stem: ‘Valerie?’ – ‘Ja?’ vroeg ik wat verward, kijkend naar een nette man in een prachtig marineblauw pak. ‘Je hoeft niet te zoeken naar iemand in een geel overhemd, hoor. Dat was een grapje.’ Een zucht van opluchting slaakte ik. Het ijs was direct gebroken: dit ging een super leuke date worden!

Terug naar blog-overzicht